Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Μονεμβασίας και Σπάρτης και τοποτηρητά της καθ’ ημάς Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ.κ. Ευστάθιε,
Σήμερον, την Κυριώνυμον ημέραν, της πανηγύρεως της προστάτιδος και εφόρου της ενδόξου και ιστορικής Δημητσάνας, παρθενομάρτυρος Αγίας Κυριακής, ο Κύριος επιδαψίλευσεν εις την ταπεινοτητά μου την ευλογίαν ως Δημάρχου του γορτυνιακού λαού, να σας ανακοινώσω την ομόφωνον απόφασιν του Δημοτικού Συμβουλίου που σας ανακηρύσσει επίτιμον Δημότην του Δήμου μας.
Δεν αποτελεί συνήθη απονομή ευχαριστίας ουχί περισσή αβρότης προς το πρόσωπό σας, η πράξη αυτή, αλλά έκφραση των συναισθημάτων του λαού δια το πλήθος των μεμαρτυρημένων και κεκρυμμένων ευεργεσιών και υπηρεσιών σας προς αυτόν. Είμαι βέβαιος ότι τούτην την ώρα στον παλαίφατον μητροπολιτικόν ναόν της Δημητσάνας πλήθος αναμνήσεων, βιωμάτων, δακρύων ευχαριστίας κατακλύζουν υμάς και σύμπαν το εκκλησίασμα φέροντες ενώπιών τους την ενδεκάχρονη παρουσία σας ως Αρχιμανδρίτου και ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως μας. Εδώ λοιπόν στον σκληρόν τόπον της αγιοτόκου Γορτυνίας ποτισμένον από το αίμα των ηρώων του Γένους μας. Εδώ στην γενέτειρα του ενθομάρτυρος πατριάρχη του Γένους Γρηγορίου του Ε', του εθνεγέρτου Μητροπολίτου Παλαιών Πατρών Γερμανού, του φιλοσόφου και κτήτορος της ομωνύμου Μονής και περιωνύμου Σχολής Ιωάννη Λαμπαρδόπουλου, του μαρτυρικού μητροπολίτου Λακεδαίμονος Ανανίου του και αρτι αγιοκαταταχθέντος υπό της Ιεράς Συνόδου του
σεπτού κέντρου της Ορθοδοξίας, του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Εδώ στην ιερά μονή της Κερνίτσης, στην μονήν του Τιμίου Προδρόμου, στη Μονή των Αιμυαλών, στην μονήν της Ζωοδόχου Πηγής Στεμνίτσας, την ιερά μονή Κλειβοκάς Κοντοβαζαίνης, στον καθεδρικό ναό της Βυτίνας του Αγίου Τρύφωνα, στον ιστορικό ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Λαγκαδίων, στον Άγιο Γεώργιο του Παλούμπα, στον Άγιο Γεώργιο των Τροπαίων, στους Αγίους Θεοδώρους του Βαλτεσινίκου, στο πλήθος των ναών και των εξωκκλησιών της επαρχίας μας, βρίσκονται οι απαρχές της λαμπρής εκκλησιαστικής σας διακονίας που σας ανέδειξαν ως σεπτόν ιεράρχην με ακτινοβολίαν στην όπου γης Ορθοδοξίαν.
Άγιε και Δέσποτα από την ιστορική μονή του Βουλκάνου όπου εκάρητε μοναχός μέχρι σήμερον που διαποιμένετε θεοφιλώς επί 42 έτη την ιστορικήν μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης, διακονείτε τον άνθρωπον ως απλός λευίτης κάνοντας πράξη τον λόγον του Παύλου στην προς Εφεσίους επιστολήν «Προσέχετε ουν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω, εν ω υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την Εκκλησίαν τού Κυρίου και Θεού, ην περιεποιήσατο δια τού ιδίου αίματος.» Πράγματι η αδιάλειπτος παρουσία σας επί 11 έτη ως Αρχιμανδρίτου στην επαρχία μας σηματοδότησε μια νέα αναγεννητική ποιμαντική η οποία σχετίζεται με το κάλεσμα προς τον κάθε άνθρωπο, έρχου και ίδε. Προσηνής προς πάντας, το ίδιο μακρόθυμος, ταυτόχρονα συγχωρητικός, υπομονετικός, ασκητικός, διαλλακτικός, αληθινός πνευματικός πατέρας. Η διακονία σας την περίοδο 1966-1977 στην πολυάνθρωπο τότε επαρχία μας γέμει παραδειγμάτων και περιστατικών σε κάθε κωμόπολη και χωριό. Κοντά στην πολύτεκνη οικογένεια, στον εργαζόμενο, στον άνθρωπο του μόχθου, στον επιστήμονα, στον αμφιβάλλοντα και διαπορόντα, δίπλα στον εμπερίστατο
άνθρωπο, στη μαθητιώσα και σπουδάζουσα νεολαία. Προτάσσατε το παράδειγμά σας, το έργο σας, τη δράση σας ως τεκμήριο της πίστης και της αγάπης. Πάλιν και πολλάκις δώσατε ψηλαφητό περιεχόμενο στη ρήση του Παύλου στην προς Ρωμαίους, πίστις άνευ έργων νεκρά εστί. Συμβάλλατε παράλληλα στη λειτουργική αναγέννηση, τη μήτρα της πίστης και της όντως ζωής.
Εισαγάγατε τον απλόν λαόν στον τεθησαυρισμένον πλούτον της λειτουργικής ζωής ώστε ως ζωντανό μέλος της εκκλησίας να έχει την πρόγευσιν των ουρανίων μυστηρίων. Ακόμη ηχούν στη συλλογική μνήμη τα λόγια αδήμονης προσμονής των συμπατριωτών μου, απόψε έχουμε προηγιασμένη στον Ταξιάρχη θα ‘ρθει ο Ευστάθιος από τη Βυτίνα. Ανήσυχος εκ χαρακτήρος αναζητητής μιας νέας ποιμαντικής που ο λόγος δεν θα είναι κενός αλλά έμπλεος νοημάτων που ο κάθε άνθρωπος θα τον ανακαλεί για να αντιμετωπίζει με καρτερία και προσευχή τα συμβαίνοντα στη ζωή του. Τέτοιος λοιπόν είναι ο λόγος σας που παρακολουθεί χρόνια τώρα τις σκέψεις μας. Ο λόγος στη γλώσσα του λαού, απλός, κατευναστικός, αγαπητικός, παιδευτικός και καθοδηγητικός. Δεν είχατε προκαταλήψεις και ευσεβιστικές αναστολές όταν συχνά επισκεπτόσαστε τους μαθητές στα ιστορικά σχολεία της επαρχίας και διαμορφώνατε περιβάλλον ισότιμου διαλόγου δίνοντας απαντήσεις σε ποικίλα ερωτήματα τους. Προσηνής προς όλους τους καλούσατε να θέσουν τα χέρια τους επί των τύπον των ήλων για να γνωρίσουν βιωματικά την αλήθεια, να νιώσουν την αναστάσιμη χαρά, να ζήσουν την ελπίδα της σωτηρίας.
Το όνομα Ευστάθιος στους συμπατριώτες που είχαν την ευλογίαν να συμπορευθούν μαζί σας εκείνη την εποχή είναι συνώνυμον της αρετής και της ανθρωπιάς. Και εξ αυτού του λόγου όταν τον Αύγουστο του 1980 η σεπτή ιεραρχία σας ανέδειξε εψηφισμένον Μητροπολίτην Μονεμβασίας και Σπάρτης σύμπας ο γορτυνιακός λαός αισθάνθηκε δικαιωμένος. Ήταν δε τέτοιοι οι δεσμοί που σμιλεύσατε με την Γορτυνία ώστε και από τον επισκοπικό θρόνο της Λακεδαίμονος ουδόλως παύσατε να διατηρείτε την επαφήν σας, να την επισκέπτεσθε και να δέχεσθε με περισσήν χαράν κάθε γορτύνιον που προσέφευγε στην αγιότητά σας να ζητήσει την ευλογίαν σας, τη συμβουλή σας, τη βοήθεια και να ξαποστάσει ως πεφορτισμένος
οδοιπόρος. Το σχέδιον Του Θεού επεφύλαξεν προς υμάς δις τοποτηρητείαν εις την ιερά μας Μητρόπολιν ύστερα από την παραίτηση και την εκδημίαν του κυρού Θεοφίλου και του προσφάτως μακαριστού Ιερεμίου. Και στις περιόδους αυτές παρά την στενοχωρίαν από την εκδημίαν των αδελφών δεν παραλείπετε με την ίδια ζέση να επισκέπτεσθε τακτικά τον Δήμο μας εργαζόμενος δια την ωφέλεια του ποιμνίου της Μητροπόλεως μας μέχρι την αναδειξιν του νέου Μητροπολίτου.
Βέβαιος ων ότι θα προσκρούσω στην περιλάλητον σεμνότητα σας δεν θα αναφερθώ στο πολυσχιδές κοινωνικό σας έργο που αδυνατεί ακόμη και η οργανωμένη πολιτεία να παρακολουθήσει. Το πρωτοπόρο φιλανθρωπικό σας έργο στη Μητρόπολή σας ξεπερνά τις ανθρώπινες δυνατότητες. Είναι έργον Θεού δια της Αγιότητός σας. Είναι η νέα Βασιλειάδα της εκκλησίας μας, η ενσάρκωση της παραβολής του καλού Σαμαρείτη, το παράδειγμα στους αιώνας, η απόδειξη της πίστεως, το αποτύπωμα του ελέους της αγαθοποιίας και η απόλυτος εφαρμογή της εντολής του Κυρίου μας Αγαπάτε αλλήλους. Πολλά και θαυμαστά θα μπορούσα να απαριθμήσω αλλά η οικονομία του χρόνου και η συγκίνηση της στιγμής μου επιτάσσει να σταθώ σε ένα και μόνο. Αρετήν επαινέσωμεν Ευστάθιον επαινέσωμεν. Ο γορτυνιακός λαός σήμερα με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να σας ανακηρύξει επίτιμον δημότην εκπληρώνει ένα χρέος προς τον αγαθόν λευίτη, τον Δεσπότην, τον συνοδοιπόρον, τον δικό του Ευστάθιον που διακονεί τον άνθρωπο ως εικόνα Θεού. «Ἐφ’ὅσον εποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί εποιήσατε»
Ευσταθίου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης και επιτίμου δημότου του Δήμου Γορτυνίας πολλά τα έτη.