Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Σήμερα εἶναι Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων! Ἀκριβῶς μετά τήν Δεσποτική Ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς ἔρχονται ἐνώπιόν μας, οἱ Ἅγιοι Πάντες, ὡς δοχεῖα τῆς Χάριτος, ὡς καρποί τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ἅγιοι Πάντες! Οἱ γνωστοί καί οἱ ἄγνωστοι. Ἄγνωστοι βέβαια γιά μᾶς, γνωστοί ὅμως διά τόν Θεόν. Τούς προσκυνοῦμε, τούς τιμοῦμε καί τούς δοξάζουμε. Εἶναι Ἅγιοι ἄνδρες καί γυναῖκες, ὅλων τῶν ἡλικιῶν, πάσης μορφώσεως, πού ἔλαβαν τά προσωνύμια, Ἀπόστολοι καί Ἱεραπόστολοι, Πατέρες, Διδάσκαλοι, Μάρτυρες, Νεομάρτυρες, Ὅσιοι. «Νέφος Μαρτύρων», ὅπως μᾶς λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Καί ὅπως στό Τροπάριο θαυμάσια ἀκοῦμε, ὀφείλουμε νά λέμε, «Χαίρετε Προφητῶν ὁ σύλλογος... Χαίρετε Ἀποστόλων ὁ χορός... Χαίρετε Πατέρων ὁ μελισσῶν».
Ὅλοι αὐτοί οἱ ἅγιοι, οἱ Ἅγιοι Πάντες ἀγάπησαν τόν Θεό καί ὁ Θεός τούς ἀγάπησε καί συνάμα τούς χαρίτωσε. Ἔτσι ἔχουν ἀποκτήσει τά μείζονα χαρίσματα, τήν δύναμη τῶν θαυμάτων καί τά ἅγια λείψανά τους, οἱ εἰκόνες τους μεταδίδουν εὐλογία καί χάρι στούς πιστεύοντες. Οἱ ἅγιοι, λοιπόν, εἶναι τά ἄνθη τοῦ Παραδείσου, οἱ φίλοι τοῦ Θεοῦ, οἱ καρποί τοῦ Πνεύματος, ἡ ἐφαρμογή τοῦ Εὐαγγελίου στή πράξη, ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας, τά «σιωπῶντα κηρύγματα», ὡς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος.
Οἱ ἅγιοι μοιάζουν μέ τό κρύσταλλο. Καί τό κρύσταλλο μέ τήν ἀπόλυτη διαφάνειά του ἀφήνει νά περνοῦν ἐλεύθερα οἱ ἡλιακές ἀκτῖνες πού φωτίζουν θερμαίνουν καί ζωογονοῦν. Ἔτσι οἱ ἅγιοι ἀφήνουν νά περνᾶ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, πού φωτίζει, θερμαίνει καί ζωογονεῖ τήν ψυχή, ἀφοῦ οἱ βίοι τῶν ἁγίων, τά συναξάρια, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ βίωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ πού ἐπαναλαμβάνονται λίγο ἤ πολύ κατά τοῦτο ἤ ἐκεῖνο τρόπο σέ κάθε ἅγιο.
Ὡστόσο, ἔχουμε σκεφθεῖ, ὅταν σταθεῖς μπροστά στήν εἰκόνα ἑνός Ἁγίου, τί σκέψεις ἴσως περνᾶνε ἀπό τό μυαλό σου; Ἴσως κάποιοι μπροστά σ' ἕναν Ἅγιο, μπροστά σέ μία εἰκόνα ἑνός Ἁγίου, ἔρχονται καί παρέρχονται. Ἄλλοι μπροστά στήν εἰκόνα στέκονται καί σκέπτονται τήν Ἁγιογραφία, δηλαδή τήν τεχνοτροπία, σκέπτονται ἴσως ποιόν αἰῶνα φιλοτεχνήθηκε ἡ εἰκόνα, βλέπουν ἴσως μόνον τό ἐξωτερικό καί δέν προχωροῦν εἰς τό βάθος.
Ὡστόσο, ἡ παρουσία ἑνός Ἁγίου, ἡ παρουσία μιᾶς εἰκόνας κρύβει κάτι βαθύτερο. Ἡ παρουσία ἑνός Ἁγίου ἔρχεται, πρῶτον, καί ἐλέγχει τήν ἁμαρτωλότητά μας, τίς κακές πράξεις μας, τήν ἀσέβειά μας, τήν ὀλιγοπιστία μας.
Ἔπειτα, ὅμως, ὁ Ἅγιος καί μᾶς παρηγορεῖ. Γιατί βλέποντας καί εἰσερχόμενοι μέσα εἰς τόν βίο τοῦ κάθε Ἁγίου, ἐρχόμαστε καί παίρνουμε καί ἐμεῖς τά χαρακτηριστικά ἐκεῖνα καί τίς ἀρετές, προσπαθοῦμε νά ἀγωνισθοῦμε καί νά φθάσουμε εἰς τήν ἁγιότητα, πού εἶχε ἐκείνη ἡ ἁγία μορφή. Ἡ παρουσία τῶν Ἁγίων γλυκαίνει καί παρηγορεῖ τήν ζωή μας ἀπό τόν πόνο, τίς δοκιμασίες, τίς θλίψεις, εἴτε εἶναι ψυχικές, εἴτε εἶναι σωματικές. Κοντά σ' ἕναν Ἅγιο γαληνεύεις. Γιατί ὁ Ἅγιος, ἄν καί σέ ἐλέγχει, σέ ἐλέγχει μέ ἀγάπη. Καί ἀκόμη, ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου ἐμπνέει τή ζωή μας. Μᾶς ἐμπνέει γιά μιά πιό ἐντονότερη πνευματική ζωή, γιά ἀγαθά ἔργα, γιά ἔργα ἱεραποστολῆς καί εὐεργεσίας πρός τόν συνάνθρωπο.
Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,
Μέ τό φωτοστέφανο στήν κεφαλή, μέ τό Εὐαγγέλιο, μέ τό εἰλητάριο, σταυρούς καί δάφνες στά χέρια τους, οἱ Ἅγιοι Πάντες ἀνεδείχθησαν ἀήττητοι ἀγωνιστές τοῦ καλοῦ ἀγῶνα γιά τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Τό παράδειγμα τῆς ἁγιότητός τους βρίσκεται ἐνώπιόν μας. Δέν μένει παρά ν' ἀγαπήσουμε τούς ἁγίους. Νά διαβάζουμε τούς βίους τους καί νά τούς τιμοῦμε, εὐλαβούμεθα καί προσκυνοῦμε μέ πίστη.
Πρεσβείαις πάντων τῶν Ἁγίων Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν ἐλέησόν ἡμᾶς. ΑΜΗΝ.
Μετά πολλῶν πατρικῶν εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ’