Ἕνας θεολόγος καθηγητής ὁ Ε.Μ. ἦταν καί κατηχητής. Ἕνα Φεβρουάριο ἔπεφτε πολύ χιόνι. Τό Κατηχητικό μάθημα εἶχε τελειώσει. Ὅμως μαθητής του συνέχιζε νά ἔχει ἀπορίες θεολογικοῦ περιεχομένου. Βγῆκαν μαζί ἔξω καί καθηγητής καί μαθητής περπάταγαν μέσα στόν χιονιά. Ἡ συζήτηση συνεχιζόταν καί τό χιόνι ἐπίσης συνέχιζε νά πέφτει. Τό ἱερό καθῆκον τοῦ καθηγητή μέγιστο παράδειγμα πού χαράχθηκε στήν ἁπαλή ψυχή τοῦ ἔφηβου μαθητή.
