Ὁ Δ.Ρ. Στά δύσκολα χρόνια τοῦ σκληροῦ μαρξισμοῦ σέ μιά χώρα τῆς Ἀν. Εὐρώπης πήγαινε συχνά μέ φορτωμένες τρεῖς βαλίτσες. Τί εἶχαν μέσα; Εὐαγγέλια, ἱερά σκεύη, ἄμφια, λειτουργικά βιβλία, Ἁγία Γραφή ἀκόμη καί νάμα καί θυμίαμα. Ἡ ἀποστολή τους ἦταν οἱ πτωχότατοι ναοί στή χώρα ἐκείνη. Ὁποία χαρά τῶν πιστῶν! Μά ὅταν ἐπέστρεφε, ἐνῶ ἄλλων τουριστῶν ἦταν οἱ βαλίτσες τους γεμᾶτες πορσελάνες, οἱ δικές του ἄδειες. Ἦταν ὡστόσο γεμᾶτες ἀπό τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
