Ἦταν Σεπτέμβριος τοῦ 2004, ὅταν στό σχολεῖο τοῦ Μπεσλάν στή Βόρειο Ὀσσετία τῆς Ρωσίας βρῆκαν τραγικό θάνατο 333 μαθητές καί μαθήτριες τοῦ σχολείου καί γονεῖς τους ἀφοῦ εἶχαν ζήσει ἕνα τριήμερο τρόμου καί δοκιμασίες ἀπό ἰσλαμιστές Τσετσένους τρομοκράτες.
Συγκεκριμένα, τήν ὥρα πού βρισκόταν σέ ἐξέλιξη μία γιορτή ἔναρξης τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς εἰσῆλθαν οἱ τρομοκράτες στήν αἴθουσα, συγκέντρωσαν μέ τήν ἀπειλή ὅπλων, ὅσους μαθητές – δασκάλους καί γονεῖς ἦταν μέσα στό γυμναστήριο τοῦ σχολείου καί τούς ὑποχρέωσαν νά καθίσουν κάτω κυκλικά μέ τά χέρια στό κεφάλι, χωρίς νερό καί τροφή ὡς ὅμηρους. Οἱ τρομοκράτες εἶχαν ναρκοθετήσει ὁλόκληρο τό Γυμναστήριο καί εἶχαν κυριολεκτικά ἀσφαλίσει τίς πόρτες. Ἦταν 777 μαθητές ἡλικίας 5 ἕως 12 ἐτῶν. Ἐκεῖ σκότωσαν ἀρχικά 186 καί δασκάλους καί γονεῖς. Συνολικά 334 ἀνθρώπους. Ἰδίως τά παιδιά ὑπέφεραν, κραύγαζαν, ἔκλαιγαν γοερά, φώναζαν «νερό»!
Ὁ δάσκαλος ἦταν ὑπόδειγμα ἄριστου παιδαγωγοῦ. Ὅλοι τόν σεβόντουσαν καί τόν ἀγαποῦσαν. Εἶχε ὡς πατέρας καί ὁ ἴδιος τρία παιδιά. Ἤξερε πολύ καλά ἀπό τήν ψυχολογία τῶν παιδιῶν καί ἀπό παιδαγωγική. Δίδασκε συχνά ἑλληνική ἱστορία καί ὀρθόδοξη πίστη.
Ὅταν οἱ τρομοκράτες τούς ὁδήγησαν ὅλους στό γυμναστήριο διάλεξαν κάποιους ἡλικιωμένους γιά νά τούς ἀφήσουν ἐλεύθερους καί νά τούς χρησιμοποιήσουν ἀργότερα γιά προδοσία. Ὅμως, ὅταν ἦλθε ἡ στιγμή τοῦ δασκάλου, ἐκεῖνος ἀρνήθηκε νά τούς ἀκολουθήσει. Ἔμεινε ἐκεῖ, μαζί μέ τά παιδιά. Δέν ἔφυγε. Στάθηκε ἀκλόνητος νά ὑπερασπιστεῖ τούς μαθητές του, νά τούς δίνει κουράγιο, θάρρος, ἐλπίδα, ὑπομονή. Μόλις ἄρχισε ἡ δράση γιά τήν ἀπελευθέρωση τῶν ὁμήρων – παιδιῶν, σ' ὅλο τό σχολικό συγκρότημα ἀκούστηκαν φοβερές ἐκρήξεις. Τότε ὁ δάσκαλος Γιάννης Κανίδης ρίχτηκε πάνω σ' ἕνα ὁπλισμένο τρομοκράτη πού ἑτοιμαζόταν ν' ἀνοίξει πῦρ ἐνάντια στούς μαθητές. Πρόλαβε, ὡστόσο, ὁ γέρο-δάσκαλος νά ἁρπάξει τό πυροβόλο τοῦ δράστη, ἔτσι ὥστε ἡ πρώτη σειρά τῶν πυροβολισμῶν νά πάει ὄχι πάνω στά παιδιά ἀλλά στήν ὀροφή. Πλήν ὅμως, ὅταν κάποιοι γονεῖς προσπάθησαν νά παραμερίσουν τά στιβαγμένα καί ἀνακατεμένα θρανία κοντά στό παράθυρο γιά νά μπορέσουν νά ἐλευθερωθοῦν καί νά φύγουν τά παιδιά, ὁ δάσκαλος Κανίδης βοηθοῦσε σ' αὐτό τό ἐγχείρημα, διευκολύνοντας τά παιδιά. Τότε οἱ τρομοκράτες τόν σκότωσαν πυροβολῶντας τον στήν καρδιά. Ὁ δάσκαλος Γιάννης Κανίδης θυσιάστηκε στό μαρτυρικό σχολεῖο. Ἔπραξε τό ἱερό καθῆκον του κοντά στούς μαθητές του. Ἔμεινε στήν ἱστορία τοῦ πνεύματος.