Ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη (βιβλίο Ἔξοδος) πληροφορούμεθα γιά τίς δέκα πληγές πού ἔπληξαν τήν Αἴγυπτο ἐπί Φαραώ ἐξ αἰτίας τῆς μανίας καί τῆς ἀμετανοήσιας του στά χρόνια τοῦ Μωϋσῆ.
Ἡ πρώτη πληγή ἦταν ὅτι τά νερά τοῦ Νείλου ποταμοῦ ἔγιναν αἷμα ἐπί ἑπτά ἡμέρες. Ὅλα τά ψάρια πέθαναν καί βέβαια ὁ λαός δέν μποροῦσε νά πιεῖ νερό. Οὔτε χωράφια ποτιζόντουσαν. Ὁ Νεῖλος εἶχε καταστεῖ ἑστία μολύνσεως καί δυσοσμίας.
Ἡ δεύτερη πληγή ἦταν τά βατράχια. Τά βατράχια γέμισαν τά σπίτια, τούς κοιτῶνες, τούς φούρνους, τίς αὐλές, «μέχρις αὐτῶν τοῦ βασιλέως θαλάμων». Ἐνόχληση μεγάλη καί ἀηδιαστικό θέαμα.
Τρίτη πληγή τά σμήνη καί οἱ σκνίπες πού κάλυψαν τά πάντα καί φοβερά ἐνοχλοῦσαν τούς ἀνθρώπους. Τέταρτη πληγή οἱ μῦγες, ἄγριες μῦγες πού τσιμποῦν τούς ἀνθρώπους. Πέμπτη πληγή ὁ θάνατος τῶν ζώων.
Ἕκτη πληγή τά σπυριά ὡς πανώλης τῶν ζώων πού ἔπληξε καί τούς ἀνθρώπους. Ὅλοι γέμισαν ἀπό φοβερά ἕλκη.
Ἕβδομη πληγή, ἡ χάλαζα πού ἔπεσε, πυκτή καί χονδρή μαζί μέ ἀστραπές, βροντές καί κεραυνούς. Φόβος μέγας σ' ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Ὄγδοη πληγή οἱ ἀκρίδες. Ἦταν ἡ χειρότερη πληγή. Ἔρχονταν ὡς μεγάλα σύννεφα, πλῆθος καί κατέφαγαν ὅ,τι πράσινο ὑπῆρχε, ὅποιο φυτό, ὅποιο φύλλο καί χορτάρι. Δέν ἔμεινε τίποτα.
Ἔνατη πληγή, τό σκοτάδι, πυκτό πού κάλυψε ὅλη τή γῆ ἐπί τρεῖς ἡμέρες.
Καί ἡ δέκατη πληγή ἦταν ὁ θάνατος ὅλων τῶν πρωτοτόκων τῆς Αἰγύπτου, διότι ὁ Φαραώ ἔδειξε μεγάλη σκληροκαρδίαν ἀλλά τελικά τιμωρήθηκε ὅπως εἴδαμε παραδειγματικῶς.