Ἡ πατρίδα μας, ὡς εἶναι γνωστόν, ἀντιμετωπίζει ἓνα ἐξόχως σοβαρό πρόβλημα καί αὐτό εἶναι τό δημογραφικό ζήτημα.
Ἡ ὑπογεννητικότητα, ὃπως καταγράφεται ἀπό τίς στατιστικές ἓχει ὁδηγήσει στή σταδιακή σοβαρότατη μείωση τοῦ πληθυσμοῦ. Ἡ Ἑλλάδα καθίσταται χώρα γερόντων καί οί θάνατοι ἢδη ὑπερβαίνουν τίς γεννήσεις. Παρουσιάζεται μείωση μαθητῶν καί μαθητριῶν στά σχολεῖα καί πολλά ἐξ’αὐτῶν κλείνουν λόγω ἒλλειψης μαθητόκοσμου καί τό ἳδιο φαινόμενο παρατηρεῖται καί στόν ἀριθμό τῶν ὑπό στράτευση νέων. Στήν περιφέρεια τῆς Μητρόπολής μου διαπιστώνω ἓκδηλα τό δημογραφικό πρόβλημα, ἁνησυχῶ καί ἑρωτῶ: Ποῦ πᾶμε;
Ἒπειτα οἱ ἀπαράδεκτες ἐκτρώσεις δημιουργοῦν ἓνα ἑπιπρόσθετο μέγα πρόβλημα στό ὃλο ζήτημα. Συνάμα ἁρνητικά νομοθετήματα καί μή ἑνθαρρυντικά γιά τόν ἱερό θεσμό τῆς οἱκογένειας καί τῶν πολυτέκνων ἐπιτείνουν τό πρόβλημα.
Ὃταν ἂλλες χῶρες προσέχουν τά μέγιστα τό δημογραφικό ζήτημα, ἑμεῖς, εἶναι δυνατόν ν’ ἀδιαφοροῦμε γιά τό μέλλον τοῦ τόπου μας καί τοῦ ἑλληνισμοῦ γενικότερα, ἐμεῖς οἱ Ἓλληνες πού ἐχουμε μακραίωνη ἱστορία, μεγάλο πολιτισμό καί πίστη στήν χριστιανική ὀρθόδοξη διδασκαλία ;
Ἡ Ἐκκλησία, πάντοτε ὡς φιλόστοργη μητέρα μέ τίς προσευχές της καί τά ποικίλα προγράμματά της, στέκεται δίπλα σέ κάθε ζεῦγος καί μεριμνᾶ συνεχῶς γιά τήν οἰκογένεια καί θεωρεῖ τά παιδιά δῶρο καί εὐλογία Θεοῦ. Ὡστόσο καί τό κράτος, ὡς συντεταγμένη πολιτεία ὀφείλει , ὃλως ἰδιαιτέρως νά προσέξει τό δημογραφικό ζήτημα.
Πρόκειται γι’ἓνα ἐθνικό καί πρωταρχικό θέμα. Εἰδικότερα, τό ἃρθρο 21 παρ 1 καί 2 τοῦ Συντάγματος τυγχάνει ἀναγκαιότατο, τό δέ πνεῦμα τοῦ συνταγματικοῦ νομοθέτη εἶναι ἐξαιρετικά ἐπιστηρικτικό γιά τήν θέσπιση τῶν ἀναγκαίων νόμων πρός πραγματική υἱοθέτηση τοῦ ὃλου περιεχομένου τοῦ παραπάνω ἂρθρου.
Ἡ Ἑλλάδα πρέπει νά ὁδηγηθεί εἰς ἀλκήν, καί ἡ οἰκογένεια νά τύχει κάθε ἐνίσχυσης.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
O ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ΄